Het is weer bloedheet in Paramaribo

Heej allemaal!

Na enkele dagen van véééééél regen, is het weer hééééééél warm hier. We hadden er geen goed oog in, want het regende zelfs zo erg dat er straten afgesloten werden omdat ze onder water stonden. We hoorden ook van verschillende mensen dat als het nog een dag langer geregend had, de scholen gesloten zouden worden. Dat wilden we natuurlijk niet! Maar nu dus weer volle zon en dat maakt ons blij :-)...

Ondertussen is er weer heel veel gebeurd. Ik zal beginnen bij het weekend. Zaterdagavond hadden onze suribroer - en zus voor ons gekookt. Natuurlijk was het iets typisch Surinaams en eigenlijk wel lekker! Het werd nog een heel gezellige en grappige avond. We hebben ons super geamuseerd!

Maandag was het weer schooltijd en ook de eerste keer om zelf voor de klas te staan in Suriname! Spannend! Nadat ik al enkele lessen had bijgewoond, dacht ik dat het lesgeven hier een moeilijke opdracht zou worden. Ik besloot om me niet te veel aan te trekken van de totaal andere gewoonten in de klas en me aan te passen. Maar eigenlijk viel het supergoed mee. Na enkele duidelijke afspraken gemaakt te hebben met de leerlingen, hebben  ze echt goed meegewerkt en waren ze heel lief. Heel veel kinderen uit mijn klassen wonen bij mij in de buurt en als ik ze op straat tegenkom, roepen ze al van ver. Dat is echt wel fijn! De stage valt dus heel goed mee.

Sharon en ik gaan nu elke woensdag- en vrijdagnamiddag mee met de boekenbus. Een rijdende bibliotheek die van dorpje tot dorpje rijdt en waar de kinderen boeken kunnen komen lenen. Dat is echt wel tof om te doen! De mevrouw die het project organiseert is ook echt grappig. Ze lacht ons steeds uit als ze onze huishoudelijke blunders hoort. Ze geeft ons goeie tips, zodat we volgens haar als echte 'huishoudprinsessen' naar huis gaan. Maar dat zullen we nog wel zien ;-)...

Woensdagavond begeleiden we de avondstudie in het internaat. Gisteren hebben we echt onze lach wel moeten inhouden. Sharon en ik moesten uitleg geven aan enkele jongens. De jongens waren een kop groter, twee keer zo breed dan en ongeveer even oud dan ons. Toevallig snapten ze hun wiskunde-oefeningen niet en kwamen ze bij ons. Al snel werd ons duidelijk dat ze helemaal geen uitleg nodig hadden en gewoon bij ons wilden zitten. Ze wilden zelfs een afspraakje met ons regelen... Dikke pech voor hen, natuurlijk!

Vandaag ben ik hier trouwens al drie weken! We kunnen het ons amper voorstellen... De tijd gaat zo snel en we hebben nog zoveel leuke dingen te doen!

Morgen is het hier herdenking van de revolutie en daarom hebben we een vrije dag. Zoals ik al verteld heb, gaan we op weekend. Morgenvroeg vertrekken we om 8u om schildpadden te gaan spotten. Zondagavond komen we terug!

Dikke kussen voor iedereen!