Galibi

Hoi allemaal!

Sinds gisterenavond ben ik terug van een supertof weekend... Hier volgt het verslag!

Vrijdag moesten we weer veel te vroeg opstaan, heel moeilijk voor mij :-)! Om 8u ging een busje ons thuis komen ophalen. Natuurlijk stonden wij braaf klaar, maar de bus was drie kwartier te laat. Met een beetje vertraging vertrokken we richting Albina. Na een zeer hobbelige rit, kwamen we aan in Albina. Hier moesten we 'de boot' naar Galibi nemen. We hadden er natuurlijk niet op gerekend dat 'de boot' een klein, houten vissersbootje zou zijn. We moesten met z'n achten in het bootje + al onze bagage + blijkbaar al ons eten en drinken voor het hele weekend. In een propvol bootje trotseerden we de zee. De buschauffeur vroeg ons of we niet even wilden stoppen om regenjassen voor op de boot te kopen. Natuurlijk zei ik 'neenee, dat is niet nodig, we kunnen wel tegen een beetje water.' Eens we op de boot zaten, dachten we er anders over. De zee was heel wild en we kregen om de haverklap een grote golf water in ons gezicht. Het bootje bewoog ook heel hard en vloog soms omhoog. Het leverde wel een grappig zicht op: 8 gillende grieten in een bootje op zee :-D! Uiteindelijk hebben we goed gelachen en genoten van het prachtige uitzicht.

Na een boottocht van een uur, werden we op Galibi gedropt. We moesten alles mee uit het bootje zeulen en opeens vaarden de bootmannen weg, zonder iets te zeggen. Daar stonden we dan, op een zo goed als onbewoond eiland. Gelukkig zagen we een vriendelijke man, die onze kok voor het weekend bleek te zijn. Hij legde ons uit waar we gingen slapen en maakte iets lekkers voor ons klaar. Het eiland was echt heel mooi en we trokken meteen onze bikini's aan. Hier hadden we al een maand naar uitgekeken! Nog steeds hadden we geen andere mensen op het eiland gezien. Opeens dook onze gids Romeo op. Hij ging met ons naar de zoo en daar mochten we aapjes, slangen en andere dieren vasthouden. Heel tof!

's Nachts was het dan zo ver, het bezoek aan het schildpaddeneiland! Waar we niet op gerekend hadden, was dat we weer in zo'n bootje moesten varen. Deze keer was het pikdonker en de zee was weer heel wild. We zagen niets en kregen weer heel veel water over ons heen. Sanne en ik hadden elkaar dan maar stevig vastgepakt, want we waren er toch niet helemaal gerust in :)! Na een half uurtje varen en genieten van duizenden sterren, kwamen we aan land. Jammer genoeg zagen we maar één reuzenschildpad die eieren aan het leggen was. Dat was wel een beetje een teleurstelling, maar ik vond het boottripje al meer dan spectaculair genoeg! 

We sliepen in een primitief huisje aan het strand. Sanne & ik sliepen in een stapelbed. Het was helemaal niet stabiel en bij de minste beweging die we maakten, schommelde het. Ook de douches waren niet bepaald comfortabel. Ik voelde me eigenlijk weer op kamp met de Chiro. De omgeving was zo mooi, het zonnetje scheen en de sfeer zat goed, dus uiteindelijk maakte het allemaal niet uit!

De volgende dag gingen we een boswandeling maken en werden we uitgenodigd om volleybal te spelen met de locals. Een heel rustig en relaxed dagje!

Zondag moesten we alles inpakken en weer het bootje in. Alvorens we naar huis gingen, vaarden we nog langs buurland Frans-Guyana om daar wat dingen te bezichtigen. Frans-Guyana is een voormalige kolonie van Frankrijk en echt wel meer Europees dan Suriname.

Uiteindelijk vaarden we terug richting Suriname. Eens we terug aan land waren, werden we weer meteen met de neus op de feiten gedrukt. We werden lastig gevallen door een vieze, zatte man!

We sloten ons weekendje af met een bezoekje aan de Mc Donald's, lekker ongezond, maar voor één keer mocht dat :)!

Moe, maar heel blij, kwamen we terug aan in ons huisje!