Nieuwtjes

Hey iedereen!

Hier ben ik weer met een nieuwe blog...

Zoals jullie op de foto kunnen zien, heeft het hier vorige week serieus geregend. Onze school stond ook onder water en daardoor heb ik één dagje geen les moeten geven. De volgende dag leek het alsof er niets gebeurd was. Het zonnetje scheen weer en al het water was verdwenen...

Voor de rest gaat alles hier weer zijn normale gangetje. De tijd vliegt nog altijd en volgende week ben ik hier al twee maanden... Ik kan het me echt niet voorstellen! Ik moet nog twee weken stage doen en dan ben ik er vanaf. Eigenlijk zal ik wel blij zijn, want ik zou echt geen leerkracht in Suriname willen zijn! Na deze twee weken wordt het dus een pak rustiger en moet ik enkel nog mijn keuzetrajecten doen zoals bv. de bibliobus, lessen volgen en de kangoeroeschool. Ik kijk er al naar uit om in de week wat meer rust te hebben!

Vrijdag was het anti-discriminatieloop. Alle scholen uit alle districten van Paramaribo deden mee. Het was echt een massa! Ook onze school deed mee. Sharon & ik waren de enige leerkrachten die moedig genoeg waren om mee te doen :-)! We moesten 5 km stappen, wat op zich niet ver is. Het was wel een leuke ervaring, maar superheet. We waren heel blij toen we terug aan onze fietsen kwamen om naar huis te gaan. Toen bleek dat ik mijn fietssleuteltje kwijt was en dat we dus te voet moesten. Weer heel die tocht. Ach ja, zo hadden we onze beweging voor die dag weeral gehad! Uiteindelijk ben ik 's avonds  met de taxi mijn fiets gaan oppikken en is de fietsenmaker de volgende dag langsgekomen om mijn slot open te breken. Nu kan ik weer vrolijk rond fietsen :-)!

Dit weekend heb ik vooral uitgerust en van de zon genoten! Vanmorgen zijn we gaan zwemmen in het plaatselijke zwembad. We hadden al allerlei verhalen over het zwembad gehoord, maar toch besloten we om te gaan. Laurie, Sem, Sharon & ik ontdekten dat de geruchten wel klopten. Er kwamen groepjes jongens op ons af en kwamen bij ons zitten om heel de tijd naar ons te staren. We probeerden het te negeren, maar het werd echt lastig. Toen heb ik gevraagd of zij het leuk zouden vinden als wij heel de tijd naar hen zouden zitten kijken. Eén van de lastpakken antwoordde 'Ja, hoor'. Dus ik zei oké en begon ook te staren. Toen zijn ze met z'n allen afgedropen. Soms voelen we ons toch echt in de zoo, hoor! 

Er staan nog heel veel leuke dingen op de planning! Maar jammer genoeg is het weekend weer voorbij en moeten we morgen terug aan het werk!

Leuk dat jullie mijn blog lezen!

Dikke kussen! x